ฟิคบารามอส>>MVเพลง 555+ ตลกดี เวอร์ชั่น คิล+เรนอน

เนื้อเรื่อง

เพลง ตลกดี

ร้องนำ กอล์ฟ-ไมค์

อัลบัม กอล์ฟ-ไมค์

นักแสดงนำชาย คิลมัส ฟีลมัส

นักแสดงนำหญิง เรนอน ธีน็อท

นักแสดงสมทบ เฟริน เดอเบอโรว์, คาโล วาเนบลี, พี่ชายของคิล

"เรนอน ธีน็อท เดอะปริ้นเซส ออฟ คาโนวาล"

เสียงประกาศรายชื่อนักเรียนที่สมัครเข้าสอบเข้าโรงเรียนพระราชาเอดินเบิร์ก แล้วเจ้าของชื่อก็ค่อยๆเดินอย่างสง่างามเพื่อไปรอเข้าสอบ เมื่อเจ้าหล่อนปรากฏตัวขึ้น เสียงฮือฮาก็ดังขึ้นหร้อมกับเสียงผิวปาก

เจ้าหญิงแห่งคาโนวาล ผู้มีรูปร่างอ้อนแอ้นน่ารักน่าทะนุถนอม

สวย!

นี่คือความรู้สึกที่บังเกิดขึ้นในใจของใครหลายๆคน รวมถึงนักฆ่าแห่งซาเรส คิล ฟิลมัส ผู้ซึ่งไม่เคยรู้จักคำว่า "รัก" ทำให้เขาไม่รู้ว่าความรู้สึกแปลกที่เกิดขึ้นในใจนี้ ไม่ได้เกิดจากความตื่นเต้น แต่เกิดจากผู้หญิงคนนั้น

เจ้าหญิงเรนอน แห่งคาโนวาล

และแล้ววันที่เขารอคอยก็มาถึง วันเปิดภาคเรียน หลังจากที่เขารอวันนี้มานานแสนนาน ซึ่งมันเป้ฯเพราะอะไร เขาก็ไม่รู้ ว่าทำไมเขาถึงตื่นเต้นมากเมื่อวันนี้มาถึง เขาคงตื่นเต้นกับสถานที่ที่เรียกว่า "โรงเรียน" ล่ะมั้ง เพราะนักฆ่าอย่างเขาไม่เคยต้องไปโรงเรียน แต่ทำไมน้า ภาพของ"เธอ"คนนั้นถึงชอบเข้ามาวนเวียนในหัวของเขาเรื่อย พร้อมกับความสุขเล็กๆที่ตามมา^^

ในวันเปิดเทอม ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเขาถึงดีใจนักหนา เมื่อรู้ว่า "เธอ" คนนั้นก็อแย่ร่วมป้อมเดียวกบเขา หรือนี่จะเป็นความรักที่พี่ของเขาเคยบอก

"คิล นายเป้นอะไรไปน่ะ ทำไมเดี๋ยวนี้ชอบเหม่อจัง" พี่ชายถาม

"ไม่รู้เหมือนกันอ่ะพี่" คิลตอบ แล้วทั้งสองก็คุยกันไปคุยกันมา คิลก็เล่เรื่องของเรนอนให้พี่ฟัง

"แล้วนายรู้สึกยังไงอ่ะ" พี่ชายถามอีก

"ก็รู้สึกแปลกๆนะ ใจมันเต้นแปลกๆชอบกล" คิลตอบ

"งั้นคงเป้นความรักน่ะ นายอ่ะ ชอบเธอชัวร์"

//มันคงตลกดีที่ฉันชอบเธอ มันคงตลกดีในสายตาเธอน่าคงแดงมือก็สั่น ยิ่งเธอมองกลับมายิ่งสั่น เก้ๆกังๆอย่างนั้นทุกครั้งไป //

ณ โรงอาหารดรากอน

"เฮ้ย! แกเป็นไรวะ มองเจ้าหญิงคนงามอยู่ได้" เสียงทักอันดังลั่นของเฟริน ผู้ซึ่งไม่ค่อยรู้จักคำว่ามารยาททำเอาคิลผู้กำลังมองเหม่ออยู่สะดุ้ง ก่อนที่จะหันไปมองหน้าเจ้าตัวแสบที่กำลังทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ซะงั้น เมื่อมีสายตาหลายคู่เริ่มมองมาที่เขาและเจ้าพื่อนตัวแสบ รวมถึงเจ้าหญิงคนที่เขากำลังมองอยู่ดัวย

แล้วนี่เจ้าหล่อนจะได้ยินที่ไอ้เฟรินมันพูดมั้ยเนี่ย ก็คงได้หรอก ก็เฟรินมันพูดซะดังขนาดนั้น

พลันสายตาคู่สวยของเจ้าหญิงคนงามหันมาสบตากับเขา มันทำให้เขาใจเต้นแปลกๆ หน้าเริ่มแดงขึ้นมา แล้วก็ต้องหลบตาคู่สวยนั้น ตัวเขาเองเริ่มทำอะไรไม่ถูก เมื่อเจ้าหญิงนั่นยังไม่เลิกมองเขาสักที

"แกชอบเจ้าหญิงเรนอน?" เฟรินถามแล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ คนถูกถามไม่ตอบ แต่กลับหน้าแดงขึ้นมาอีกรอบ

// มันคงตลกดีเธอชี้ให้เพื่อนดู ดูตัวตลกสิ จะเล่นมุกอะไร เธอหัวเราะให้ท่าทาง ที่มันคงจะดูเก้งก้าง แต่ฉันจริงจัง และฉันจริงใจ //

คิลลุกขึ้นจากโต๊ะอาหาร เพื่อจะหนีเฟรินที่มันยังถามเซ้าซี้ไม่เลิก แต่เจ้าตัวก็ต้องชะมัก เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะพร้อมกับสายตาของคนที่ทำให้เขาใจเต้นแปลกๆและเพื่อนๆของเธอมองมา นั่นทำให้เขามือสั่น ทำให้ถาดอาหารที่จะยกไปเก็บตกลงพื้น อาหารหกเลอะตัวไปหมด แล้วเสียงหัวเราะของพวกเธอก็ดังเข้าหูเขามาอีก พร้อมกับมือเรียวๆของเธอ ที่ชี้มาที่เขาพร้อมกับเสียงหัวเราะคิกๆที่ดังมาอยู่เรื่อยๆ นั่นทำให้เขาต้องรีบเดินออกจากโรงอาหารทันที แต่ด้วยความรีบ ทำให้สะดุดขาเก้าอี้อีก ซึ่งเรียกเสียงหัวเราะได้อีกรอบ

// ก็มันไม่เคยรักใคร ไม่เคยตกหลุมรักไง จะทำอะไร ก็ดูไม่ดีทุกครั้ง อยากทำดีๆให้เธอ ทำไมมันทำยากจัง ถามเธอซักอย่าง มันดูตลกใช่มั้ย //

เฮ่อ!

คิลถอนหายใจอย่างเหนื่อยๆ หลังจากสลัดเจ้าตัวยุ่งเฟรินออกได้ แล้วเขก็กลับมาที่ห้อง และเมื่อคิดถึงเรื่องเมื่อกลางวัน มันเป้นเรื่องที่น่าอายมากๆ

เฮ่อ! ทำไมเวลาเขาจะทำอะไรต่อหน้าเฮ ทำไมมันถึงทำอะไรไม่ได้อย่างใจซะทุกทีสิน่า

// เตรียมตัวมาอย่างดี ทุกครั้งที่พอเธอ เตรียมคำมามากมายอยากพูดเมื่อได้เจอ //

ในเช้าวันหนึ่งที่ห้องของหัวหน้าชั้นปีป้อมอัศวิน

เสียงแว่วๆดังลอกออกมาจากห้องน้ไ ทำให้คนอยากรู้อยากเห็นอย่างเฟริน ต้องย่องไปฟังที่หน้าประตู

"...เอ่อ อรุณสวัสดิ์ครับ... วันนี้คุณแต่งตัว... เอ่อ... สวยจังนพครับ เอ่อ วันนี้... เอ่อ คุณว่างมั้ยครับ คือว่าผม... เอ่อ... อยากจะอยากชวนคุณไป เอ่อ โถ่เว้ย! ทำไมมันไม่ได้ซะทีวะ..."

หลังจากที่ฟังมานานพอสมควร เฟรินก็กลั้นหัวเราะไม่อยู่จึงวิ่งไปที่มุมห้องเพื่อไปหัวเราะอย่งขำสุดๆ จนคาโล เพื่อนร่วมห้องอีกคนหนึ่งรำคาญ

"แกขำอะไรนักหนา"

"แกก็ลองไปฟังที่หน้าประตูดิ 555+"

คาโลทำหน้างงๆ ก่อนที่จะเดินไปที่หน้าประตูห้องน้ำ และเขาก็ได้รู้เหตุผลที่เจ้าตัวแสบมันหัวเราะนักหัวเราะหนา เมื่อเสียงแว่วๆดังลอดออกมาจากประตู

"...เอ่อ สวัดดีตอนเช้าครับเรนอน เอ่อ่...วันนี้ ...เฮ่อ! พอเหอะไอ้คิล เดี๋ยวแกก็ลืมอีก"

แก๊ก! เสียงเปิดประตูห้องน้ำ

คนในห้องน้ำออกมาก็ต้องสะดุ้ง เมื่อเห็นคนที่รออยู่ตรงหน้าห้องน้ำยิ้มๆ

"นายอาบน้ำนานจังนะ"

ประตูห้องน้ำปิดแล้ว แต่ยังมีเสียงหัวเราะกึกๆดังรอดออกมาทำให้คนที่พึ่งออกมาจากห้องน้ำหน้าร้อนวูบ

มันคงได้ยินที่เขาซ้อมพูด อายโว้ย!

//แต่พอเจอมันก็ลืม กลับไปนอนกอดหมอนแล้วซึม ไม่รู้ทำไม ไม่รู้เหมือนกัน //

ณ โรงอาหารดรากอน ประจำป้อมอัสวัน

ที่เก่าแต่ไม่เวลาเดิม^^

"เรนอนๆ" เสียงเรียกทำให้คนถูกเรียกชะมัก แล้วหันไปมองตามเสียงจนพบคนเรียก คิล ฟีลม้ส คนที่ทำตัวตลกๆต่อหน้าเธอเมื่อคราวที่แล้ว นั่นทำใสห้เธอขำจนต้องยิ้มออกมา แล้วทักกลับด้วยน้ำเสียงที่ยังแสดงถึงความขำ ทำให้คิลเกิดความไม่มั่นใจ

"มีอะไรคะ คุณคิล"

"เอ่อ ผม อ่า อรุณสวัสดิ์ ขะ ครับ วันนี้คุณ เอ่อ คือ วันนี้อากาศดีจังนะครับ" คิลพูดอย่างตะกุกุตะกัก พลางเกาหัวแก้เขิน

"เอ่อ ค่ะ" เรนอนรับคำ "งั้นเรนอนไปก่อนนะคะ" แล้วเจ้าหล่อนก็เดินจากไปพร้อมกับความขำ

เสียงหัวเราะคิกๆ ดังแว่วมาเข้าหู ยิ่งทำให้เขาอายยิ่งขึ้น จนอยากแทรกแผ่นดินหนี

เจ้าหล่อนไปแล้ว วันนี้เขาทำไม่สำเร็จอีกตามเคย เฮ่อ! ทำไมมันเป้ฯอย่างนี้เรื่อย

เฮ่อ! ทำไมรักครั้งแรกของเขาต้องเป็นแบบนี้ด้วยน้า

// ก็มันไม่เคยรักใคร ไม่เคยตกหลุมรักไง จะทำอะไร ก็คงจดูไม่ดีทุกครั้ง อยากทำดีๆให้เธอ ทำไมมันทำยากจัง ถามเธอซักอย่าง มันดูตลกใช่มั้ย //

// มันดูตลกใช่มั้ย //

********************************************

จบแล้วค่า

เป็นไงกันอย่างเอ่ย สนุกป่ะ

นี่เป็นฟิคที่เราแต่งเร็วที่สุดใช่เวลาแค่ 2 วัน

วันแรกคิดเรื่อง กะเริ่มเรื่อง เล็กน้อย

ส่วนวันที่ 2 แต่งต่อจนจบ

ที่แต่งได้เร็วก็เพราะว่า บรรยากาศเป็นใจ ^^ ก็ตอนแต่งๆอยู่อ่ะ เราก็ฟังวิทยุไปด้วยใช่ป่ะ แล้วเค้าก้เปิดเพลงตลกดี พอดีเลย มันเข้าบรรยากาศ พอดี ก็เลยมีความสุข ก็เลยแต่งจนจบ เย้ๆ

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านจ้า